تاریخچه کنسرو تن ماهی
کلمه کنسروسازی از لغت یونانی Conservar به معنی حفظ کردن مشتق شده است. به طور کلی کنسرو کردن در صنایع غذایی عبارت است از ایجاد شرایطی که بتوان تحت آن شرایط محصول موردنظر را برای مدت‌های طولانی حفظ کرد.
بنابراین تعریف، میتوان از کلمه کنسرو برای کلیه روش‌هایی که به هر نحو موجب افزایش زمان و قابلیت نگهداری محصول می‌شوند، استفاده کرد.
اما در کشور ما از ابتدای کار صنایع قوطی کردن مواد غذایی، از کلمه کنسرو برای این فرآیند استفاده شده و هنوز هم این غلط مصطلح متداول است و از آن به جای معادل Canning یا Tinning استفاده می‌شود .
کنسروهای ماهی در موارد متعددی می‌توانند تفاوت داشته باشند. نوع آبزیانی که کنسرو می‌شوند مانند ماهی، میگو، خرچنگ، میوه‌های دریایی و … است.
در کنسرو ماهی گیلانی میتوان از ماهی کامل یا ماهیان ریز و یا کنسرو سایر اجزای ماهی استفاده کرد. افزودنی‌های داخل قوطی می‌تواند شامل روغن زیتون، انواع سسها یا کنسرو ماهی با مواد دیگر باشد.
پخت ماهی داخل کنسرو می‌تواند به شکل مرطوب یا خشک انجام شود. اندازه، انواع، ساختار و درب قوطی‌ها نیز می‌توانند متنوع باشند.
برای تولید کنسرو ماهی، گوشت ماهی تن ۱۲۱ درجه و به مدت یک ساعت حرارت می‌بیند؛ که بسیاری از سخت پوستان، پستانداران و ماهیان این درجه حرارت را نمی‌توانند تحمل کنند و گوشتشان باز می‌شود.
مردم کنسرو ماهی را با نام «تن ماهی» می‌شناسند که عنوان نادرستی است، زیرا کنسرو ماهی می‌تواند از انواع مختلف ماهی تهیه شود؛
- ۰ ۰
- ۰ نظر